Tohumlardan yaptım seni. Nerede ağaçsın, nerede bahçe, nerede orman... bunları sen bileceksin... Bir gün sana yetmez her şey, adına tarih dersin. Bu savaş sana yetmeyebilir, bir inanç bir öç: Hadi durma hak de adına, hukuk ve dürüstlük. Kazanırsan her türlü suçtan arınırsın. Budur adaletin batmayan tufan teknesi.
Çöllerinde güneş saatlerinden başka bir şeye yer yokken, kum tanelerinden yaptım seni. Kardeşini öldürdün ve seni yargılayanları da toprağa gömdün. Seni yok etmeye çalışan her şeyi yok ettin. Yokluğa kadar sıra geldiğinde zafer kahkahalarına son veren bir hayat ağacı belirdi toprağında. Onu senin sandın.
Ve böyle başladı bütün hikayen.
İnsan
Nefesten yaptım seni. Seni solurken nefret tutmadım, terk etmedim dünyanı. Seni hiç kimsenin doğurmasına izin vermedim. O dar boyundan dünyaya geçmek zorunda mıydın? Baktın doğaya: Kozalar, çiçekler, meyvelerle doğuyor her şey.
Hayat
Tozlardan yaptım seni. Her geçtiğinde hatırlamasın seni zaman. Kaldığını görmesin. Uzun süren aralıklarla aksın hatıralarımız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder